Omdat de film bijna 2,5 uur duurt is een pauze ingelast.

IJslandse films hebben vaak iets magisch, al was het alleen al vanwege het uitzonderlijke landschap. Ook dit seizoen heeft Roois Kultuur Kontakt een IJslandse film geprogrammeerd.

In de 19de eeuw was IJsland een van de laatste koloniën van het ooit zo machtige Deense rijk. De Lutherse kerk stuurt priester Lucas daar met een missie naartoe: toezicht houden op de bouw van een kerk in een afgelegen parochie. Voor de nieuwsgierige priester met een passie voor fotografie wordt dit een (zelf)ontdekkingsreis omdat de soms brutale, soms knorrige bevolking zich niet wil onderwerpen aan een buitenlandse macht, geen enkele interesse toont in het leren van de Deense taal, en ook hun oude goden trouw blijft, wat Lucas voor de nodige beproevingen stelt.

Godland -letterlijk vertaald 'groen land'- lijkt geïnspireerd te zijn op een fotoserie van een Deense priester op IJsland in de 19de eeuw, wat ook de vreemde vierkante beeldverhouding van de film verklaart. Hlynur Pálmasons derde speelfilm is een feest voor het oog door de heerlijke soberheid, een tikje afstandelijk, maar uiteindelijk innemend en uitnodigend.